Łuszczyca to choroba skóry, której podłoża upatruje się w uwarunkowaniach genetycznych pacjenta. Jest to choroba przewlekła i zapalna, ale w żadnym stopniu nie zakaźna. Łuszczycą nie można się zarazić, ale można na nią zachorować jeśli ma się ku temu wspomniane wcześniej predyspozycje genetyczne. Choroba objawia się charakterystycznymi zmianami skórnymi, które powstają w wyniku nadmiernego rogowacenia naskórka. Choć łuszczyca jest chorobą skóry, zmiany chorobowe obserwuje się również na paznokciach. W niektórych przypadkach łuszczyca może objąć także stawy. Stawy to jedyne narządy wewnętrzne podatne na zachorowanie.
Łuszczycowe zmiany skórne mogą zaatakować całe ciało, ale najczęściej choroba objawia się w określonych miejscach, takich jak: łokcie, kolana, owłosiona skóra głowy.
Objawy choroby
W fazie aktywności choroby w obrębie skóry pacjenta widoczne są charakterystyczne zmiany. W pierwszej kolejności obserwuje się tzw. wykwit pierwotny, który wyglądem przypomina charakterystyczną dla egzemy grudkę o czerwonym zabarwieniu. Z czasem powierzchnia grudki staje się drobnopłatowa i zaczyna się złuszczać. Zmiany przyjmujące postać pojedynczych grudek są typowymi zmianami wczesnymi. Stopniowe złuszczanie się naskórka w obrębie zmian zmienia wygląd skóry chorego, która staje się błyszcząca oraz gładka. To stadium choroby nazywane jest objawem świecy stearynowej. Kolejnym stadium jest objaw Auspitza, kiedy skóra staje się bardzo wrażliwa, a jej potarcie powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych i kropelkowate krwawienia.
Leczenie
Leczenie łuszczycy jest uzależnione od rodzaju choroby oraz jej rozprzestrzenienia na skórze pacjenta. Jeśli zmiany chorobowe nie przekraczają 25% ogólnej powierzchni ciała stosuje się leczenie miejscowe. W przypadku bardziej rozległych zmian łuszczycowych stosuje się leczenie skojarzone, w ramach którego leczenie miejscowe jest dodatkowo wspierane leczeniem ogólnoustrojowym.
Leczenie miejscowe dzielimy na dwa etapy. Działania pierwszego skupiają się na usunięciu z powierzchni skóry charakterystycznych łusek łuszczycowych. W drugim etapie leczenie koncentruje się natomiast na wyhamowaniu zbyt dużego dzielenia komórek powodującego nadmierne rogowacenie skóry.
Jaki krem mogę stosować na łuszczycę?
Duży wypływ na występowanie zmian skórnych, częstotliwości ich nawrotów oraz czasu ich trwania ma styl życia chorego. Bardzo ważna jest tutaj m.in. codzienna pielęgnacja oraz stosowanie odpowiednich kremów i maści. Do pielęgnacji miejscowej możemy stosować m.in. preparaty dostępne w aptekach bez recepty. Jednym z nich jest krem na łuszczycę Multiderm. Preparat ma postać lekkiego emolientu, który dogłębnie nawilża skórę, jednocześnie pozostawiając na jej powierzchni barierę ochronną. Stosowanie tego typu preparatów ma bardzo duże znaczenie, zwłaszcza w fazie, kiedy skóra jest bardzo wrażliwa i podatna na szkodliwe oddziaływanie czynników zewnętrznych. Wówczas pozostawiona przez krem na jej powierzchni warstwa ochronna zapobiega zakażeniom i przyspiesza proces gojenia się zmian łuszczycowych.